Budynek główny - Rewitalizacja - Obszar B
Odtworzenie Zabytkowego Historycznego Kompleksu Dworca - Wrocław Główny

• Lokalizacja: Wrocław
• Architektura: GRUPA 5 Architekci Sp. z o.o
• Inwestor: PKP Polskie Koleje Państwowe S.A

Budynek Dworca Głównego we Wrocławiu częściowo podpiwniczony, z trzema kondygnacjami plus częściowo wykorzystanym poddaszem zaprojektowano w konstrukcji mieszanej. Obiekt został wybudowany w latach 1855÷1857,a ostateczna przebudowa Dworca dostosowana do wymogów użytkowych została przeprowadzona w latach: 1899÷1904.

Wyniki badań geologicznych wykazały, że budynek Dworca Głównego na przeważającym obszarze posadowiony jest na gruncie określanym jako słaby, miejscowo niebudowlany, więc niezbędne było wzmocnienie gruntu poprzez zastosowanie iniekcji strumieniowej „Jet Grouting”.

Według zaleceń ekspertyzy konstrukcyjnej stropy drewniane częściowo zniszczone przez grzyb, nie stanowiące szczególnie cennej substancji zabytkowej, zakwalifikowano do wymiany, z uwagi na znaczną utratę cech technicznych.
Stropy zostały zastąpione stropami zespolonymi na belkach stalowych, HEA oraz płyty żelbetowej grubości 12, 18cm układanej na blasze profilowej pełniącej funkcje zbrojenia i szalunku traconego.
Ramy holu peronowego nie podlegały wzmocnieniu jedynie płatwie wzmocniono nakładkami stalowym. Zastosowanie nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych jakimi są stropy zespolone przyczyniło się do znacznych oszczędności finansowych oraz w znacznym stopniu skróciło czas realizacji.