Świątynia Opatrzności Bożej

• Lokalizacja: Warszawa, ul. Klimczaka
• Inwestor: Archidiecezja Warszawska
• Architektura:Szymborski i Szymborski Architekci

Budowa Świątyni wiąże się z inicjatywą Sejmu Czteroletniego z roku 1792.

Kompleks Centrum Opatrzności Bożej ma pomieścić świątynię, instytut kultury, multimedialne muzea i miejsca pamięci.
Świątynia jest obiektem o zabudowie jednoprzestrzennej Φ 68.1m i wysokości max. wnętrza H=58.2m, całkowicie podpiwniczonym. Główna bryła świątyni zaprojektowana jest w monolitycznej konstrukcji żelbetowej ramowo – płytowej,
z przekryciem nawy głównej kopułą żelbetową. Rygle ram zwieńczone są w poziomie +26.42 stropem żelbetowym Muzeum Jana Pawła II, zaprojektowanym jako pierścieniowa płyta grubośi 25cm. Świetlik centralny Φ 21.50 m zaprojektowano o konstrukcji stalowo – aluminiowej.Obiekt posadowiony jest na dylatowanej płycie fundamentowej o zmiennej grubości od 40 do 150cm.
W czterech narożnikach Świątyni zlokalizowane są kaplice wkomponowane w pylony zawierające przestrzenie komunikacji pionowej między nawą główną a przestrzenią muzealną. Pylony składające się z dwóch wież każdy, połączone są na poziomie +26.42 tzw. "mostami" o rozpiętości 42,6m.

Projekt i technologia wykonania mostów stanowi oddzielne, skomplikowane zagadnienie inżynierskie. Łączniki - mosty wykonywane będą na poziomie parteru, a następnie będą podnoszone i zamocowanie na wysokości projektowanej docelowej +26.42m. W projekcie zastosowano nowoczesne technologie takie jak: gwintowane łączniki zbrojenia Lenton, trzpienie dylatacyjne Jordahl, systemy zbrojenia odginanego i dozbrojenia na przebicie listwami dyblowymi.